نقل شده که امام صادق علیه السلام تعدادی از یاران خویش را شبی به منزل خود دعوت کرده بودند. اصحاب داخل حیاط زیر آسمان مهتابی دور امام صادق علیه السلام حلقه زدند. انشاءالله خداوند به ما هم توفیق بدهد روزی دور امام زمان مون جمع بشیم و به جمال زیباش نگاه کنیم. متی ترانا و نراک ؟ أَتَرَانا نَحُفُّ بِكَ وَأَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً؟ یا صاحب الزمان! آیا می شود روزی ما شما را اینگونه زیارت کنیم که تمام دنیا زیر پرچم امامت و عدالت شما قرار گرفته باشد و ما دور شما رو بگیریم. راوی در ادامه می گوید همین طور که دور امام صادق(ع) نشسته بودیم و مشغول صحبت بودیم، یکی از اصحاب نگاهی به ستاره های آسمان انداخت و عرض کرد: آقاجان، چقدر این ستاره ها زیبا هستند! چه نوری دارند این ستاره ها! امام صادق علیه السلام در پاسخ فرمودند: تو اینگونه می گویی، آیا خبر داری اهل آسمان چه می گویند؟ اصحاب پرسیدند: چه می گویند آقاجان؟ حضرت فرمود: فرشته های بزرگ خدا، جبرییل و میکاییل و اسرافیل و عزراییل (که فرشته های مقرب الهی هستند) وقتی به زمین نگاه می کنند و شما شیعیان را در سراسر عالم می بینند، آنها هم همین جمله رو می گویند. می گویند: این شیعیان عجب نوری دارند! چقدر نور این شیعیان زیباست! همانطور که شماها از دیدن ستاره ها به وجد می آیید، اهل آسمان هم از دیدن نور شما شیعیان به وجد می آیند. بعد حضرت جمله عجیبی گفت. ایشان فرمودند: زیبایی نور شما برای اهل آسمان بیشتر از زیبایی نور این ستاره هاست! در زیارتنامه امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام و همچنین سایر زیارتنامه ها خیلی مضمون زیر تکرار شده است که: السلام علیک یا نور الله فی ظلمات الارض. در این تاریکی های دنیا، اهل بیت و امام زمان علیه السلام سرچشمه نور هستند. اگر کسی دنبال نور است، دنبال هدایت است، دنبال این است که برای اهل آسمان بدرخشد، باید سراغ سرچشمه نور برود. باید به سرچشمه نور یعنی اهل بیت اتصال پیدا کند و این اتصال و ارتباط را نگه دارد. توجه به امام زمان(ع) و به یاد ایشان بودن به انسان نور می دهد. بنابراین می توان گفت شیعیان و دوستان حقیقی اهل بیت به خاطر محبت و توجهی که نسبت به ائمه دارند، باطن های نورانیای دارند. برای اهل آسمان می درخشند. نور وجود شان فرشته ها را خیره می کند. طبیعتا هر چقدر این توجه و ارتباط بیشتر باشد، نور هم بیشتر است. یکی از مهمترین چیز هایی که این ارتباط و اتصال را تقویت می کند و به انسان نور می دهد، زیارت اهل بیت است. رفتن به حرم های نورانی اهل بیت، باطن انسان را نورانی می کند. تا جایی که روایت داریم وقتی کسی از زیارت اهل بیت بازگشت، به دیدن وی بروید. او نه تنها خودش نورانی شده است بلکه هرکس به دیدنش هم برود نورانی می گردد. در مورد امام زمان علیه السلام هم همینطور هست. اگرچه وجود مقدس آقا از نظرها غایب است، اما این دلیل نمی شود که ارتباط و اتصال ما با حضرت قطع شود. اهل بیت فرمودند: رابطوا امامکم المنتظر حتی با اون امامی که غایب هست، ارتباط بگیرید. چطور ارتباط بگیریم؟ با زیارت. با رفتن به مکانهایی که به امام زمان(ع) منسوب است مانند سرداب سامرا، مسجد سهله، مسجد جمکران و... خودت را زائر و مهمان حضرت بدان و به ایشان سلام بده. یا نه، هر روز از همان راه دور دلت را متوجه کن به امام زمان علیه السلام و زیارت آل یاسین بخوان. منتظران حقیقی امام زمان علیه السلام که در تاریکی دوران غیبت ارتباط شون را با سرچشمه نور قطع نمی کنند و به یاد امام زمان(ع) هستند، این افراد در آسمان ها معروف تر هستند تا در زمین. این است ارزش ارتباط با امام زمان(ع) این است ارزش زیارت اهل بیت شاید به همین دلیل است که اهلبیت علیهمالسلام از ما عهد گرفتند که به زیارت آنها برویم. عهد ما آن است که این ارتباط را قطع نکنیم. منبع: عیون اخبار الرضا علیه السلام باب 30 حدیث 2.